Overzicht verhalen

De Hollandse Plassen. Een gebied tussen Katwijk, Amsterdam, Utrecht en Den Haag met veel water en recreatie. Alles is er voor een dagje uit of een vakantie lang.

Kees van Lent werd geboren op Kaageiland, groeide op tussen aan de ene kant de rijkdom om zich heen op de scheepswerf van zijn familie en aan de andere kant de nuchterheid van het boerendorp.

Kaag en Braassem is een gemeente vol met vaarten, plassen en meren. Varen, zwemmen en vissen, het kan er allemaal.

Met al het water in Kaag en Braassem is niet alles even makkelijk bereikbaar. Om fietsers en voetgangers niet kilometers door de polders te sturen, worden op diverse punten veerpontjes ingezet. Dat is in de meeste gevallen vooral erg handig.

Al 22 jaar is Ruud Bax molenaar van de Hoogmadesche Molen, ook wel bekend als ‘de Heerlijkheid’ te Hoogmade, een wipmolen uit 1897. Hij is er vaak te vinden. Ik tref hem aan, bezig met het opnieuw in de witte verf zetten van de paaltjes rondom de molen.

‘De molen staat te teuten.’ Molenaar Hans Lippens kijkt uit het raam van zijn woonkamer naar de traag draaiende wieken. ‘Het scheprad draait altijd mee. Ik haal ‘m niet uit zijn werk.’ Hans legt uit dat het uitslaan van de kammen, die ervoor zorgen dat het scheprad met de molenas is verbonden, niet het werk is. ‘Het opnieuw inslaan is het probleem.’ De houten kammen zetten uit en zijn dan nauwelijks meer terug te monteren. Daarom maalt de molen altijd als er wind staat.

Kinderdijk heeft veel molens. Maar gemeente Kaag en Braassem heeft er meer; twintig om precies te zijn. Eén daarvan is de Kalkmolen langs de Doespolderweg in Hoogmade. Arie Driesprong is de trotse molenaar van deze wipmolen en ontvangt graag mensen. ‘De koffie en thee staat klaar voor iedereen die de molen wil bekijken. Dit kan op woensdag en zaterdag en als de wieken draaien.’

In de polder was het hard werken en in slechte tijden armoe troef. In de crisisjaren (1935) bezocht Prinses Juliana de Veense veiling. Een kweker zei: ‘Hoogheid, zeg maar tegen uw moeder dat het hier klote is en dat het klote zal blijven ook.’

Vanaf 1880 werden hier tulpenbollen gekweekt. In 1927 werden de eerste bollen voor de bloemenproductie geplant. Kwekers wilden in de winter – als er geen groente groeide - ook wat verdienen. Het was de start van een bloeiende bedrijfstak.

In 1632 werd de polder omkaderd vanwege wateroverlast van de Braassem. Er werden vier houten sluizen aangelegd voor waterregulering en ontsluiting. Dit is de enige sluis die er nog is. Hij stamt uit 1897 en verving de eerste, houten sluis.

Beneden u ligt de Veenderpolder. Deze polder is – in tegenstelling tot de polder waar u nu vaart – drooggelegd en uitgeveend (afgerond in 1834). Dat is goed zichtbaar in het landschap: de polder ligt 5 meter onder zeeniveau.

Dit is de enige polder in de gemeente waar het veen nooit afgegraven is voor turf. Door de (sluis)verbinding met het meer is de grond vochtig en warm: gewassen groeien hier sneller dan elders. Ook kwam er voldoende turf uit andere polders.