Overzicht verhalen

900 jaar geleden was het gebied vanuit Leiderdorp naar Rijnsaterwoude een uitgestrekte veenwildernis met rietvelden, moerassen, hoogveenbulten en veenstroompjes. Kaag en Braassem had toen geen enkele economische betekenis. Totdat Priester Hendrik zich in dit gebied vestigde.

Eind negentiende eeuw zette de eerste Heemskerker voet in de toen al eeuwenoude boerderij. Al gauw werd besloten om van de melk die de koeien gaven, Boeren-Leidsekaas te maken. We zijn inmiddels 116 jaar verder en Boris en Ellen Heemskerk zijn de vierde generatie Leidse kaasmakende Heemskerkers op De Morgenstond.

Met al het water in Kaag en Braassem is niet alles even makkelijk bereikbaar. Om fietsers en voetgangers niet kilometers door de polders te sturen, worden op diverse punten veerpontjes ingezet. Dat is in de meeste gevallen vooral erg handig.

Kaag en Braassem is een gemeente vol met vaarten, plassen en meren. Varen, zwemmen en vissen, het kan er allemaal.

Het verhaal van Veense tulpen is het verhaal van gepassioneerde, hardwerkende, creatieve ondernemers. Veense tulpen zijn wereldwijd geliefd, want ondanks de tijden van economische crisis brengen consumenten met een bosje kleurrijke tulpen voor enkele euro’s sfeer en gezelligheid in huis.

De polder ligt 80 centimeter lager dan het Braassemermeer. Vanaf 1924 wordt de polder bemalen door een mechanisch gemaal, daarvoor door de Moppemolen en de molen Meerkreuk. De Moppemolen maalt nog steeds, de Meerkreuk is gesloopt.

Dit is de enige polder in de gemeente waar het veen nooit afgegraven is voor turf. Door de (sluis)verbinding met het meer is de grond vochtig en warm: gewassen groeien hier sneller dan elders. Ook kwam er voldoende turf uit andere polders.

De Vrouw Vennepolder en de Vrouw Vennemolen vormen het toonbeeld van harmonie tussen natuur, ruimtelijke ordening en economie. De ultieme beleving van de polder. De vergezichten in de Vrouw Vennepolder imponeren in ieder jaargetijde. Altijd.

Kees van Lent werd geboren op Kaageiland, groeide op tussen aan de ene kant de rijkdom om zich heen op de scheepswerf van zijn familie en aan de andere kant de nuchterheid van het boerendorp.

Het moet er koddig uitgezien hebben. Inspecteurs van Hoogheemraadschap Rijnland die scheuren in de dijken te lijf gingen met een gieter water en wat grond. Knullig misschien, maar wel uiterst effectief. Boten besproeiden de dijken vanaf het water. Het voorjaar van 2011 dreigde nog droger te worden dan het jaar ervoor en veendijken houden niet van droogte. Drogen ze uit, dan kunnen ze doorbreken.